بررسی تنوع انگل های کرمی شیردان گوسفند و بز در کشتارگاه شهمیرزاد

مقدمه و هدف: با توجه به اهمیت نماتود های شیردان در گوسفند و بز و نقش آنها در کاهش تولیدات دامی و به تبع خسارات ناشی از آنها و همچنین وجود مقاومت های دارویی نسبت به داروهای ضد انگلی رایج ، شناخت تنوع کرمی دام های کوچک و استفاده از داروی انتخابی ، می تواند در کاهش فون و میزان انگل ها و کاهش مقاومت دارویی نقش مهمی ایفا نماید. لذا در این تحقیق تنوع انگل های شیردان در گوسفند وبز در کشتارگاه شهمیرزاد در طی یک دوره یک ساله مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش کار: تعداد 125 شیردان (89 گوسفند و 36 بز) بطور تصادفی از کشتارگاه جمع آوری ودر ظروف نمونه برداری به همراه کلیه مشخصات مربوط به دام اعم از سن ، جنس و تاریخ نمونه برداری به آزمایشگاه دانشکده دامپزشکی شهمیرزاد آورده شد و بطور روزانه مورد بررسی انگل شناسی قرار گرفت. نتایج و بحث: تعداد 70 نمونه آن (66 گوسفد و4 بز) آلودگی انگلی را نشان دادند. در بررسی انگلی تعداد پنج گونه نماتود شامل 1 گونه مارشالاژیا مارشالی ( 85 درصد)،2 گونه استرتاژیا سیرکومسینکتا و استرتاژیا اکسیدنتالیس (مجموعا 47 درصد)، 1 گونه همونکوس کونتورتوس (7 درصد )، 1 گونه پارابرونما (15 درصد ) مشاهده شد. 60 در صد شیردان های آلوده حداقل به دو جنس نماتود آلودگی داشتند. در این مطالعه بیشترین آلودگی از نظر تعداد، مربوط به مارشالاژیا و کمترین آلودگی مربوط به همونکوس بود. به نظر می رسد علی رغم مصرف داروهای ضد انگلی ، هنوز آلودگی به این نماتودها وجود داشته و و جود مقاومت دارویی بخصوص در مورد مارشالاژیا محتمل است، لذا مبارزه استراتژیک و علمی با این دسته از نماتود های شیردانی توصیه می شود.